换新logo/续航里程增加 比亚迪秦100/唐100实拍

Фем?н?зм
Вывучаецца ?	women's studies[d], гендарныя даследаванн?, feminist theory[d], history of feminism[d], women's history[d], feminist geography[d] ? feminist research[d]
Мэта	women's rights[d], gender equality[d], gender equity[d] ? gender parity[d]
Код WordLift	data.thenextweb.com/tnw/…
Супрацьлегласць	antifeminism[d], masculism[d], секс?зм ? патрыярхат
Медыяфайлы на В?к?схов?шчы

8 сакав?ка ? Дака, Бангладэш

百度 再如世贸股份（）为第一大股东牵头发起的汇邦人寿，2016年9月保监会批准其在一年内完成筹建工作，时至今日已过一年半，该公司仍未被批复开业。

Фем?н?зм (англ.: feminism, фр.: féminisme, як?я прыйшл? ад лац.: femina — жанчына) — жаночы сацыяльна-пал?тычны рух, мэта якога — ?мкненне да ра?напра?я жанчын з мужчынам? ва ?с?х сферах грамадства; у больш шырок?м сэнсе — асобная ф?ласофская канцэпцыя сацыяльна-культурнага разв?цця.

Уключае пал?тычныя рух? ? сацыяльныя, пал?тычныя ? ?ншыя тэоры?, як?я змагаюцца за ?вагу да свабоды ? ро?насц? жанчыны, жаночы погляд на с?туацыю ? свеце ? цэлым. Большасць фем?н?ста? заклапочаны ? асно?ным сацыяльнай, пал?тычнай ? эканам?чнай няро?насццю пам?ж мужчынам? ? жанчынам?. Фем?н?сты факусуюцца на тым, што секс не пав?нен быць вызначальным фактарам для пабудовы сацыяльнай ?дэнтычнасц? чалавека, або прыводз?ць да розных сацыяльна-пал?тычных ц? эканам?чных право?.

?дэалог?я фем?н?зму зарадз?лася ? канцы XVIII ст., пасля выхаду ? свет прац А. дэ Гуж (Францыя), А. Адамс (ЗША) ? М. Уолстанкрафт (Англ?я), як?я выступал? супраць дыскрым?нацы? жанчын у грамадстве. Арган?зацы? жаночага руху (суфражыстк?) з 1840-х г. фарм?равал?ся ? ЗША, у 1850-я г. — у Вял?кабрытан??, у 1860-я г. — у Францы? ? Герман??, у 1870—80-я г. — у Скандына?ск?х кра?нах. Для тагачаснага руху цэнтральным было пытанне ?ра?навання жанчын у правах з мужчынам? (на адукацыю, валоданне маёмасцю, выбарчае права ? г.д.). Пасля таго як у 1920-я г. жанчыны ? большасц? е?рапейск?х ? амерыканск?х кра?н атрымал? выбарчыя правы, першая хваля фем?н?зму пайшла на спад.

3 1960-х г. пача?ся новы ?здым жаночага руху. Пасля заваёвы ?ласнасц? ? ная?ных сродка?, права на галасаванне, ? ?ншых асно?ных право? чалавека, фем?н?стычныя пал?тычныя кампан?? сённяшняга часу, як прав?ла, засяроджаны вакол так?х пытання?, як права на бяспечны ? легальны аборт, доступ да сродка? кантрацэпцы?, хатн? гвалт, ро?ная аплата працы, барацьба з дыскрым?нацыяй па прыкмеце полу, сексуальным? дамаганням? ? ?ншых. ?ншыя вобласц? фем?н?зму маюць на ?вазе эканам?чную ро?насць, ро?ныя магчымасц? ? дачыненн? ?нтэлектуальнага плану (напрыклад, л?таратурны фем?н?зм роб?ць упор на даследаваннях л?таратуры, нап?санай жанчынам?), культурнай ? гендарнай ро?насц? ? г.д.

Ёсць шмат разнав?днасця? фем?н?зму, з-за розн?цы (у асно?ным, этн?чнай ? пал?тычнай) сярод яго паслядо?н?ка?, а таксама з-за ?дэалаг?чных змена?, як?я адбываюцца ? фем?н?стычным руху.

Тым не менш, усе плын? фем?н?зму заснаваны на перакананн?, што дыскрым?нацыя ? дачыненн? жанчын па прычыне ?х полу недапушчальна. Фем?н?стк? ?мкнуцца пера?тварыць традыцыйныя аднос?ны пам?ж мужчынам? ? жанчынам?, як?я л?чацца перакана?чым?.

Г?сторыя

Фем?н?стк? ? навуко?цы вылучаюць у г?сторы? жаночага руху тры ?хвал??. ?Першая хваля? аднос?цца гало?ным чынам да суфражысцкага руху XIX-га ? пачатку XX-га стагоддзя?, у як?м ключавым пытаннем было права голасу для жанчын. Пад ?другой хваляй? разумеюць ?дэ? ? дзеянн?, звязаныя з жаночым вызваленчым рухам, якое пачало разв?вацца з 1960-х гадо? ? выступала за юрыдычную ? сацыяльную ро?насць жанчын ? мужчын. ?Трэцяя хваля? з’я?ляецца працягам ?другой хвал?? ? рэакцыяй на яе ня?дачу. З’я?ленне ?трэцяй хвал?? адносяць да 1990-х гадо?.

Характэрным? рысам? фем?н?зму трэцяй хвал? з’я?ляецца ?ключэнне кампанента? кв?р-тэоры?, антырас?зму ? ?нтэрнацыянал?зму ? дэстыгматызацыя жаночай сексуальнасц?. У прыватнасц?, ста?ленне да парнаграф??, як да аднаго з спосаба? эксплуатацы? жанчын, характэрнае для другой хвал?, у трэцяй змяняецца на больш нейтральнае. Найбольш бачным? прадста?н?кам? руху на сённяшн? дзень л?чацца Рэбека Уокер, Л?л? Тэйлар, Наом? Вульф ? ?ншыя.

Зараджэнне ? папярэдн?к? фем?н?зму

Адным з першых тэкста?, як?я змяшчаюць зацвярджэнн? аб ро?насц? жанчын ? мужчын у кантэксце рэл?г?йных дасягнення?, з’я?ляецца Тхерыгатха, частка будыйскага канону. Пачатак е?рапейскага фем?н?зму прынята датаваць канцом XVIII-га — пачаткам XIX-га стагоддзя, кал? меркаванне пра тое, што жанчына займае прыгнечанае станов?шча ? грамадстве, у цэнтры якога ста?ць мужчына (гл. Патрыярхат), стала атрымл?ваць больш шырокае распа?сюджанне. Фем?н?сцк? рух бярэ пачатак у рэфарматарск?м руху заходняга грамадства XIX-га стагоддзя. Сярод актыв?стак гэтага часу — Саф?я дэ Кандарсэ.

Упершыню патрабаванн? ра?напра?я был? вылучаны жанчынам? падчас Вайны за незалежнасць у ЗША (1775—1783). Першай амерыканскай фем?н?сткай л?чаць Аб?гейл См?т Адамс (1744—1818). Яна ?вайшла ? г?сторыю фем?н?зму дзякуючы сваёй знакам?тай фразе: ?Мы не станем падпарадко?вацца законам, у прыняцц? як?х мы не ?дзельн?чал?, ? ?лады, якая не ?я?ляе нашых ?нтарэса?? (1776).

У Францы? да пачатку Вял?кай французскай рэвалюцы? 1789 года ста? выходз?ць першы часоп?с, прысвечаны барацьбе жанчын за ро?насць, па?стал? жаночыя рэвалюцыйныя клубы, члены як?х удзельн?чал? ? пал?тычнай барацьбе. Аднак французская Канстытуцыя 1791 года адмов?ла жанчынам у выбарчым праве. У тым жа годзе Нацыянальнаму сходу была прадста?лена Дэкларацыя право? жанчыны ? грамадзянк?, падрыхтаваная Ал?мп?яй дэ Гуж на ?зор Дэкларацы? право? чалавека ? грамадзян?на 1789 года, у якой змяшчалася патрабаванне прызнання по?нага сацыяльнага ? пал?тычнага ра?напра?я жанчын.

Тады ж была створана першая жаночая пал?тычная арган?зацыя ?Грамадства жанчын — рэвалюцыйных рэспубл?канак?, аднак у 1793 годзе дзейнасць грамадства была забароненая Канвентам, а не?забаве была адпра?лена на г?льяц?ну ? а?тар Дэкларацы? Ал?мп?я дэ Гуж. Ёй належаць словы: ?Кал? жанчына вартая ?зысц? на эшафот, то яна вартая ?вайсц? ? ? парламент?. У 1795 годзе жанчынам Францы? забаран?л? з’я?ляцца ? грамадск?х месцах ? на пал?тычных сходах, а ? 1804 годзе ?мператар Напалеон выда? указ, аб’я?ляе, што жанчына не мае н?як?х грамадзянск?х право? ? знаходз?цца пад апекай у мужчыны.

У Англ?? патрабаванне ро?ных право? для жанчын было вылучана Мэры Уолстанкрафт (1759—1797) у кн?зе ?Абарона право? жанчыны? (1792). Гэтая праца — адз?н з нешматл?к?х твора?, як? з’яв??ся да XIX стагоддзя ? можа быць прыл?чаны да фем?н?сцк?х твора?.

?Першая хваля? фем?н?зму

Пачаткам арган?заванага руху л?чыцца 1848 год, кал? ? горадзе Сенека-Фолз (штат Нью-Ёрк, ЗША) адбы?ся з’езд па абароне право? жанчын пад лозунгам ?Усе жанчыны ? мужчыны створаны ро?ным??. На з’ездзе была прынятая г. зв. ?Дэкларацыя пачуцця??. Дэкларацыя падымала так?я важныя пытанн?, як ра?напра?е жанчын у правах уласнасц?, у шлюбе, у вольным выбары прафес?й, у атрыманн? па?навартаснага адукацы? ? г. д. А?тарам? гэтага дакумента з’я?лял?ся Эл?забэт Кэйдз? Стэнтан ? Лукрэцыя Мот.

У 1869 годзе англ?йск? л?беральны ф?лосаф Джон Сцюарт М?л апубл?кава? сваю працу ?Падначаленне жанчын?, у якой адзначы?, што ?заканада?чая падтрымка падпарадкавання аднаго полу ?ншаму шкодная… ? ёсць адно з гало?ных перашкод на шляху да агульначалавечага ?дасканалення?.

Пытанне аб праве валодання ?ласнасцю для жанчын займала досыць вял?кае месца ? жаночым руху. У 1860 годзе, пасля звароту Эл?забет Стэнтан, Заканада?чы сход штата Нью-Ёрк прыня? у якасц? закона Акт аб уласнасц? замужн?х жанчын. Гэты акт гарантава? жанчыне права пак?даць за сабой заробленае ёю, ро?нае з мужам права на сумеснае папячыцельства над дзецьм?, а таксама маёмасныя правы ?давы, адпаведныя правам мужа ? выпадку смерц? жонк?.

Важнай ф?гурай у жаночым руху другой паловы XIX стагоддзя з’я?ляецца Эмел?н Панкхерст (Emmeline Pankhurst) — яна стала адной з заснавальн?ц руху за права жанчын галасаваць на выбарах. Адной з яе мэта? было развянчання секс?зму, як? ?каране? на ?с?х узро?нях у брытанск?м грамадстве. У 1903 годзе Панкхерст сфарм?равала Арган?зацыю ? абарону грамадск?х ? пал?тычных право? жанчын (Women’s Social and Political Union, WSPU), якая на працягу года аб’яднала 5000 члена?.

Пасля таго, як члены гэтай арган?зацы? стал? ?весь час цярпець ад арышта? ? турэмных зняволення? за трыв?яльныя праявы падтрымк? руху, мног?я з ?х адважыл?ся на выказванне свайго пратэсту галадо?кай. Вын?кам галадо?к? стала тое, што ?дзельн?к? галадо?к? сур’ёзна падарвал? сабе здаро?е ? прыцягнул? ?вагу да неапра?данай жорсткасц? заканада?чай с?стэмы таго часу, ?, так?м чынам, да ?дэй фем?н?зму. Пад ц?скам WSPU англ?йская парламент прыня? шэраг закона?, нак?раваных на паляпшэнне станов?шча жанчын, ? да? жанчынам права голасу на мясцовых выбарах (1894).

У ЗША ? 1869 годзе был? створаны дзве арган?зацы? такога ж характару, як?я аб’яднал?ся ? 1890 годзе ? Нацыянальную амерыканскую асацыяцыю за жаночае выбарчае права. Дзякуючы акты?насц? яе члена? у шэрагу амерыканск?х штата? жанчыны апынул?ся дапушчаныя да галасавання.

У пачатку 1920-х гадо? у горадзе Вашынгтон дзейн?ча? Анты-фл?рт клуб, мэтай якога была абарона жанчын ад непажаданай уваг? з боку мужчын.

У Рас?? ?зн?кненне ?жаночага пытання? адносяць да пераломны момант паразы ? Крымскай вайне. Афармленне жаночага руху ? кра?не адносяць з прычыны дыскус?й аб ?жаночым пытанн??, як?я выйшл? ? 1857 годзе з артыкулам М. ?. П?рагова ?Пытанн? жыцця?, як? став?? пытанне аб новым выхаванн? жанчын. Да таго ж часу аднос?цца крылатая фраза Д. ?. П?сарава ?Жанчына н? ? чым не в?наватая?. Ён адзнача?, што ?мужчына гняце жанчыну ? паклёпн?чае на яе… пастаянна абв?навачвае яе ? разумовай неразв?тасц?, у адсутнасц? таго ц? ?ншага дабра, сх?льнасьцях да тых ц? ?ншых злачынных слабасцей…?. Аднак, як адзначаюць, ?стотных зруха? у сва?м станов?шчы да Кастрычн?цкай рэвалюцы? жанчынам дамагчыся не ?далося. Сярод бачных дзеячак дарэвалюцыйнага жаночага руху ? Рас?? вылучаецца Аляксандра М?хайла?на Калмыкова.

?Другая хваля? фем?н?зму

?Другая хваля? аднос?цца да перыяду фем?н?стычнай дзейнасц? з пачатку 1960-х да канца 1980-х гадо?. Даследчык ?мельда Велехан выказала здагадку, што ?другая хваля? была працягам папярэдняй фазы фем?н?зму, у якую ?ваходзяць суфражыстк? ? Вял?кабрытан?? ? ЗША. ?Другая хваля? фем?н?зму працягвае сваё ?снаванне ? цяпер ? су?снуе з тым, што называюць ?трэцяй хваляй? фем?н?зму. Даследчык Эстэла Фрыдман, пара?но?ваючы першую ? другую ?хвал?? фем?н?зму, кажа, што ?першая хваля? засяроджвалася на так?х пытаннях, як выбарчае права, у той час як ?другая хваля? ? асно?ным тычылася ?ншых пытання? ро?насц? — так?х, як л?кв?дацыя дыскрым?нацы?.

Фем?н?сцкая актыв?стка ? публ?цыст Кэрал Хан?ш прыдумала лозунг ?Асаб?стае — гэта пал?тычнае? (?The Personal is Political?), як? ста? асацыявацца з ?другой хваляй?. Фем?н?стк? ?другой хвал?? разумел?, што розныя формы культурнай ? пал?тычнай няро?насц? жанчын непары?на звязаныя пам?ж сабой. Яны закл?кал? жанчын усвядом?ць, што асобныя аспекты ?х асаб?стым жыцц? глыбока пал?тызаваныя ? з’я?ляюцца адлюстраваннем секс?сцк?х уладных структур.

?Вызваленне жанчын? у ЗША

Фраза ?вызваленне жанчын? (Women’s Liberation) упершыню была выкарыстана ? Злучаных Штатах у 1964 годзе, а ? друку ?першыню з’яв?лася ? 1966 годзе. Да 1968 года яе пачынаюць выкарысто?ваць у дачыненн? да ?сяго жаночага руху. Адным з самых акты?ных крытыка? жаночага вызвольнага руху стала афраамерыканская фем?н?стка ? ?нтэлектуал Глорыя Джэйн Уотк?нс (якая п?сала пад псе?дан?мам ?bell hooks?), а?тар кн?г? ?Фем?н?сцкая тэорыя ад ?скра?ны да цэнтра? (?Feminist theory from margin to center?), якая выйшла ? 1984 годзе.

?Загадка жаноцкасц??

Бэц? Фрыдан у сваёй кн?зе ?Загадка жаноцкасц?? (?The Feminine Mystique?, 1963) раскрытыкавала ?дэю аб тым, што жанчыны могуць рэал?заваць сябе тольк? ? сферы хатняй гаспадарк? ? выхавання дзяцей. Як сказана ? некралогу Фрыдан, апубл?каваным у часоп?се ?The New York Times? ? 2006 годзе, ?Загадка жаноцкасц?? ?дала пачатковы ?мпульс сучаснаму жаночаму руху ? 1963 годзе ? ? вын?ку наза?жды змян?ла структуру грамадства ? Злучаных Штатах ? ?ншых кра?нах свету? ? ?мног?м? разглядаецца як адна з найбольш уплывовых публ?цыстычных кн?г XX стагоддзя?.

Фрыдан л?чыла, што роля хатняй гаспадын? ? выхавальн?цы дзяцей была навязана жанчыне з дапамогай стварэння г. зв. ?Загадк? жаноцкасц??. Яна адзначала, што псе?данавуковыя тэоры?, жаночыя часоп?сы ? рэкламная ?ндустрыя ?навучыл?, што жанчынам, як?я валодаюць пра?дз?вай жаноцкасцю, не патрэбна кар’ера, ?м не трэба вышэйшую адукацыю ? пал?тычныя правы — адным словам, ?м не патрэбныя незалежнасць ? магчымасц?, за як?я кал?-то змагал?ся фем?н?стк?. Усё, што ад ?х патрабуецца, — гэта з ранняга дзявоцтва прысвяц?ць сябе пошука? мужа ? нараджэння дзяцей?.

?Другая хваля? ? Францы?

Важнае разв?ццё фем?н?сцкая тэорыя ? перыяд ?другой хвал?? атрымала ? Францы?. У пара?нанн? з распрацо?кам? ? ЗША ? Вял?кабрытан?? французск? фем?н?зм адрозн?ваецца больш ф?ласофск?м ? л?таратурным падыходам. У працах гэтага напрамку можна адзначыць экспрэс??насць ? метафарычнасць. Французск? фем?н?зм мала ?ваг? надае пал?тычным ?дэялог?ям ? засяроджваецца на тэорыях ?цела?. Да яго адносяцца не тольк? французск?я п?сьменн?к?, але ? тыя, хто працава? у асно?ным у Францы? ? ? рамках французскай традыцы?, напрыклад, Юл?я Крыстава ? Браха Этынгер.

Французск? а?тар ? ф?лосаф С?мона дэ Бавуар у цяперашн? час найбольш вядомая сва?м? метаф?з?чным раманам? ?Госця? (L’Invitée, 1943) ? ?Мандарыны? (Les Mandarins, 1954), а таксама нап?саным ? 1949 годзе трактатам ?Друг? пол?, у як?м яна дае дэталёвы анал?з прыгнёту жанчын, як? з’я?ляецца ключавой працай сучаснага фем?н?зму. Гэтую працу можна аднесц? да фем?н?сцк?х экз?стэнцыял?зму. З’я?ляючыся экз?стэнцыял?сцай, Бавуар прымае тэз?с Сартра аб тым, што ??снаванне папярэдн?чае сутнасц??, з чаго вын?кае, што ?жанчынай не нараджаюцца, ёю становяцца?. У яе анал?зе асно?ная ?вага надаецца ?Жанчыне? (сацыяльнаму кан-) як ??ншаму? — менав?та гэта Бавуар вызначае ? якасц? асновы жаночага прыгнёту. Яна сцвярджае, што жанчына г?старычна л?чыцца дэв?янтнай ? ненармальнай, што нават Мэры Уолстанкрафт л?чыла мужчын ?дэалам, да якога жанчыны пав?нны ?мкнуцца. На думку Бавуар, каб фем?н?зм мог рухацца наперад, так?я прадста?ленн? пав?нны сысц? ? м?нулае.

Уплы? на заходняе грамадства

Фем?н?сцк? рух пацягну? за сабой розныя змены ? заходн?м грамадстве, у тым л?ку прадаста?ленне жанчынам права голасу ? выбарах; права падаваць заяву на развод; право? на валоданне маёмасцю; права жанчын на кантроль над уласным целам ? права вырашаць, якое медыцынскае ?мяшанне для ?х дапушчальна, у тым л?ку выбар супрацьзачаткавых сродка? ? аборты ? ?ншае.

Грамадзянск?я правы

З 1960-х гадо? жаночае вызваленчы рух правё? кампан?ю за наступныя жаночыя правы, як?я ?ключаюць ро?ную з мужчынам? аплату, ро?ныя заканада?чыя правы ? свабоду ? планаванн? сваёй сям’?. ?х спробы прывял? да неадназначных вын?ка?.

?нтэграцыя ? грамадства

Некаторыя з выключна радыкальна-фем?н?стычных погляда? цяпер прынятыя па?сюдна як само сабой разумеецца, традыцыйная частка пал?тычнай думк?. Пераважная большасць насельн?цтва заходн?х кра?н не бачыць н?чога ненатуральнага ? праве жанчын галасаваць, самастойна выб?раць мужа (ц? не выб?раць н?кога), валодаць зямлёй — усяго таго, што здалося б неверагодным яшчэ сто гадо? таму.

Уплы? на мову

У мовах заходняга свету (у прыватнасц?, у англ?йскай мове) фем?н?стк? часцяком з’я?ляюцца прых?льн?кам? выкарыстання гендэрна нейтральнай мовы (англ.: Gender-neutral language), напрыклад, выкарысто?ваючы зварот Ms. (Чытаецца як /m?z/, у адрозненне ад Miss — /m?s/) у аднос?нах да жанчын, незалежна ад таго, ц? складаюцца яны ? шлюбе. Фем?н?стк? таксама выступаюць за выбар сло?, як?я не выключаюць адз?н з пало?, кал? гаворка ?дзе пра з’яву/паняцц?/прадмеце, уласц?вым ? мужчынам, ? жанчынам, як напрыклад ?шлюб? замест ?замужжа?.

Англ?йская мова дае больш глабальныя прыклады: словы humanity ? mankind выкарысто?ваюцца для абазначэння ?сяго чалавецтва, але другое слова — mankind — узыходз?ць да слова man 'мужчына', ? таму выкарыстанне слова humanity пераважней, так як яно ?зыходз?ць да гендэрна нейтральнаму 'чалавек'.

У мног?х ?ншых мовах (у тым л?ку ? рускай) прынята выкарысто?ваць граматычнае 'ён', кал? падлога чалавека, пра як? ?дзе гаворка ? сказе, невядомы; больш пал?ткарэктным з пункту гледжання фем?н?ста будзе выкарыстанне ? так?х выпадках 'ён ц? яна', 'ён/яна', 'яго/яе', 'яго або яе' ? г. д.

Дадзеныя перамены ? мо?ных патрабаваннях таксама тлумачацца ?мкненнем выправ?ць элементы секс?зму ? мове, так як фем?н?стк? л?чаць, што мова напрамую ?плывае на наша ?спрыманне свету ? разуменне свайго месца ? ?м .

Уплы? на мараль у адукацы?

Апаненты фем?н?зму зая?ляюць, што жаночая барацьба за знешнюю ?ладу — як супрацьлегласць ?унутранай ?лады?, якая дапамагае аказваць уплы? на фарм?раванне ? падтрыманне так?х кашто?насцей, як этыка ? мараль — пак?нула вакуум, так як ранняя роля маральнага выхавацеля традыцыйна адводз?лася жанчыне. Некаторыя фем?н?стк? адказваюць на гэты папрок тым, што сфера адукацы? н?кол? не была ? не пав?нна была быць выключна ?жаночай?.

Уплы? на гетэрасексуальныя аднос?ны

Фем?н?сцк? рух, несумненна, па?плыва? на гетэрасексуальныя аднос?ны як у заходн?м грамадстве, так ? ? ?ншых кра?нах, як?я падвергл?ся ?плыву фем?н?зму. У той час як у агульным гэты ?плы? ацэньваецца як паз?ты?ны, таксама адзначаюцца ? негаты?ныя наступствы.

У некаторых аднос?нах адбылася змена полюса? ?лады. У так?х выпадках ? мужчынам, ? жанчынам даводз?цца адаптавацца да пара?нальна новых с?туацый, што часам выкл?кае замяшанне ? замяшанне ? прывыканне да нетрадыцыйных для кожнага полу ролях.

Жанчыны цяпер больш вольныя ? выбары адкрываюцца для ?х магчымасцей, але некаторыя адчуваюць значны дыскамфорт ад неабходнасц? выконваць ролю ?супержанчыны?, гэта значыць ?трымання балансавання пам?ж кар’ерай ? клопатам аб хатн?м ачагу. У адказ на тое, што ? новым грамадстве жанчыне цяжэй быць ?добрай мац??. У той жа час, замест перакладання адказнасц? за выхаванне ? догляд дзяцей выключна на мац?, мног?я бацьк? стал? больш акты?на ?ключацца ? гэты працэс, прызнаючы, што гэта ? ?х адказнасць таксама.

Пачынаючы з ?другой хвал?? фем?н?зму маюць месца ? перамены ? дачыненн? да сексуальных паводз?на? ? марал?. Свабодны выбар сродка? засцярог? ад незапланаванага зачацця спрыяе таму, што жанчыны адчуваюць сябе больш упэ?нена ? сексуальных аднос?нах. Не апошняе месца ? гэтым адыгрывае ? змяненне грамадскай думк? ? аднос?нах да жаночай сексуальнасц?.

Нягледзячы на гэта меркаванне, некаторыя фем?н?стк? л?чаць, што вын?к? сексуальнай рэвалюцы? спрыяльныя тольк? для мужчын. Дыскус?я на тэму ?ц? з’я?ляецца шлюб ?нстытутам прыгнёту жанчын? працягвае быць актуальнай. Тыя, хто разглядаюць шлюб як ?нструмент прыгнёту, робяць выбар на карысць гасцявога шлюбу або так званых ?аднос?н без абавязацельства??.

Уплы? на рэл?г?ю

Фем?н?зм таксама аказа? ?плы? на мног?я аспекты рэл?г??.

У л?беральных адгал?наваннях пратэстанцкага хрысц?янства жанчыны могуць быць членам? духавенства. У рэфарм?зме ? рэканструктыв?зме жанчыны могуць стаць святарам? ? спевакам?. Унутры гэтых груп хрысц?янскага рэфарм?зму жанчыны паступова стал? больш-менш ро?ныя мужчынам з дапамогай доступу да высокапаста?леных пасто?; ?х перспектыва цяпер — у даследаванн? ? новым тлумачэнн? адпаведных веравання?.

Гэтыя тэндэнцы?, аднак, не падтрымл?ваюцца ? ?сламе, катал?цтве ? правасла??. Наб?раючыя с?лу дэнам?нацы? ?сламу забараняюць мусульманкам быць у складзе духавенства ? якой бы то н? было якасц?, уключаючы занятк? тэалог?яй. Л?беральныя рух? ?нутры ?сламу ?сё ж не пак?даюць спроб правесц? некаторыя рэформы фем?сцкага характару ? мусульманск?м грамадстве.

Гл. таксама

• Тэст Бехдэль

Л?таратура

• Кейтлин Моран. Быть женщиной: Откровения отъявленной феминистки = How to be a Woman. — М.: Альпина нон-фикшн, 2014. — 298 с. — ISBN 978-5-91671-331-2.
• Шерил Сэндберг. Не бойся действовать: Женщина, работа и воля к лидерству. — Альпина Паблишер. — 2014.
• Эмансипация женщин // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Judith Butler. ?Feminism in Any Other Name? (1994), differences 6:2-3: 44-45.
• Alice Echols, Daring to Be Bad: Radical Feminism in America, 1967—1975, University of Minnesota Press 1990
• Karen Kampwirth, Feminism and the Legacy of Revolution: Nicaragua, El Salvador, Chiapas, Ohio UP 2004
• Gerda Lerner, The Creation of Feminist Consciousness: From the Middle Ages to Eighteen-Seventy, Oxford University Press 1994
• Kaja Silverman, Male Subjectivity at the Margins, p. 2-3. New York: Routledge 1992
• Calvin Thomas, ed., ?Introduction: Identification, Appropriation, Proliferation?, Straight with a Twist: Queer Theory and the Subject of Heterosexuality, p. 39n. University of Illinois Press (2000)
• Наоми Вульф Миф о красоте: Стереотипы против женщин (2013) ISBN 978-5-91671-204-9, Альпина нон-фикшн
• Наоми Вульф Вагина: Новая история женской сексуальности (2014) ISBN 978-5-91671-301-5 Альпина нон-фикшн